RPS zet sein op groen voor hondekop

Welke babyboomer is er niet opgegroeid met de Hondekop en zijn karakteristieke bolle neus. Dankzij Stichting Mat’54 staat één treinstel na een grondige opknapbeurt weer op het Nederlandse spoorwegnet. Maar niet voordat RPS groen licht gaf na een chroom-6 onderzoek. We blikken erop terug met voorzitter en bekende radio-dj Erik de Zwart en bestuurslid Herman Zondag.

“Hé hallo.. leuk dat je er bent.” De stem klinkt al meteen vertrouwd. Niet verwonderlijk. Want als radio-DJ kwam deze stem decennialang menig huiskamer binnen. Erik de Zwart, bekend van onder meer Veronica, Tros en Radio 538 behoeft natuurlijk geen nadere introductie. Wat minder mensen weten is dat zijn liefde voor treinen van jongs af aan net zo groot is.

“Maar tijdens mijn puberjaren merkte ik dat je met treinen geen meisjes versiert. Toen ben ik maar deejay geworden”, klinkt het met een knipoog. De passie voor treinen bleef. De Zwart pakt zijn telefoon en toont een filmpje van zijn tuin. In een Madurodam-achtige setting toert een Glacier Express door een nagebouwd Zwitsers landschap met bergen, pittoreske huisjes, viaducten, seinen en wissels. “Jongens en techniek hè. Dat is het.”

NS schonk de trein aan Stichting Mat’54 voor een symbolisch bedrag van 10 euro. “Hij was keurig afgeleverd door de NS hoor, maar op een gegeven moment begon hij toch mankementen te vertonen”, zegt Herman Zondag die als bestuurslid techniek aan de stichting verbonden is.

Met een fanatieke club van vrijwilligers is het treinstel tussen 2008 en 2016 compleet gereviseerd. Daarbij zijn alle oude plamuur- en verflagen verwijderd, is slecht plaatwerk vervangen en is het treinstel opnieuw geschilderd in zijn groene afleveringskleur. “Elke boutje is losgeschroefd”, herinnert Zondag zich.

Dat de vrijwilligers hierbij niet over één nacht ijs gaan, wordt treffend geïllustreerd met de stickers aan de buitenkant van het treinstel. Er staan gewichten en treinnummers op. “Onze vrijwilligers zijn uren bezig geweest die stickers tot op de millimeter uit te schalen”, vertelt Zondag. “Niemand die het ziet, maar voor hen een belangrijk streven om het tot in kleinste details na te bootsen. Al ben ik ervan overtuigd dat de trein er nu mooier uitziet dan hoe hij in de jaren 50 van de lopende band afkwam.”

Uit de resultaten van de monstername door RPS kwam naar voren dat de seinen inderdaad op groen konden. Voor Zondag kwam dat niet als een verrassing. “Toen we dit treinstel 10 jaar geleden voor het eerst opnieuw in de verf zetten, bleek er na onderzoek in de oude verflagen ook geen chroom-6 in te zitten.”

De trein is in de zomer van 2021 helemaal gestraald tot het blanke metaal weer zichtbaar was. Daar kwamen vervolgens een primer en drie verflagen overheen gegaan. “Het was een hell of a job, maar dankzij onze vrijwilligers en partijen als Sikkens en RPS hebben we het met z’n allen toch binnen drie maanden gefikst”, klinkt De Zwart trots.

Het onderhoud vindt plaats in Leidschendam bij NedTrain die hiervoor de ruimte faciliteert. Zondag: “Onder expertise van de NS melden we ons daar aan. Net zoals de huidige treinen moeten wij aan alle werkvoorschriften voldoen.”

Het is dan wel zo prettig dat er onder de vrijwilligers oud-technici van de NS en KLM klaar staan om te helpen. Over de kennis en ervaring van hen hoeft de stichting zich geen zorgen te maken. ‘Als onze vrijwilliger Fred destijds actief bij KLM zijn handtekening niet zette, dan ging het vliegtuig de lucht niet in. Op dat niveau zitten we. Belangrijk, want als je in een professionele omgeving opereert, zul je je ook zo moeten gedragen”, aldus Zondag.

Stichting Hondekop is de naam waaronder de Stichting Mat’54 Hondekop-vier en de Stichting Exploitatie Mat’54 zich naar buiten toe presenteren. De stichting heeft in eigendom en exploiteert twee Hondekop-treinstellen: het voormalige vierdelige NS-treinstel 766, beter bekend als een ‘Hondekop-vier’ en het voormalige tweedelige NMBS/SNCB-treinstel 220902, beter bekend als ‘de Benelux Hondekop’.

Donateurs
Door de hulp van de donateurs en vrijwilligers is het mogelijk geweest de 766 en de 220902 voor sloop te behoeden en een tweede leven als museumtreinstel te geven. Om beide treinstellen in de toekomst rijdend te kunnen houden blijft de steun van donateurs onmisbaar.